اختلالات گفتاری در کودکان اوتیسم

اکثر افراد مبتلا به اوتیسم توانایی صحبت کردن را دارند. با این حال، اغلب اوقات، افراد مبتلا به اوتیسم متفاوت از همسالان عصبی خود صحبت می کنند. برخی از این تفاوت ها مربوط به تولید و استفاده واقعی از زبان گفتاری است در حالی که برخی دیگر به چالش هایی با “زبان بدن” غیرکلامی و سایر نشانه ها و انتظارات اجتماعی و فرهنگی مربوط می شود.

اختلالات گفتاری در کودکان اوتیسم

برای افراد مبتلا به اوتیسم، گفتار عمل‌گرایانه تقریباً همیشه در سطوحی یک چالش است. بدیهی است که یک فرد غیرکلامی با چالش‌های بسیار متفاوتی نسبت به یک فرد بسیار کلامی دست و پنجه نرم می‌کند، اما هر دو احتمالاً برای درک حالات چهره، نشانه‌های غیرکلامی، نوبت گرفتن و غیره به کمک نیاز دارند. در حالی که الگوهای گفتاری اوتیسم از فردی به فرد دیگر متفاوت است، افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است:

• بلندتر یا ساکت تر از آنچه که از نظر فرهنگی انتظار می رود، باشند
• با صدای غیرطبیعی صحبت کنند یا از لحنی متفاوت از حد معمول استفاده کنند
• تکه های کامل فیلمنامه را از برنامه های تلویزیونی، ویدیوها یا فیلم ها تکرار کنند
• در مورد چیزی که به نظر می رسد و موضوعی که خارج از موضوع اصلی است صحبت کنند
• با صحبت در مورد موضوعی که فقط برای خودشان جالب است، بر مکالمه مسلط شوند
• همان چیزها را بارها و بارها بگویید (یا به معنای واقعی کلمه حقایق یکسانی را بارها و بارها بیان کنید یا از عبارات یکسانی به طور مکرر استفاده کنید؛ مثلاً در پاسخ به هر جمله ای بگویید “عالی است”)
• درباره موضوعاتی که معمولاً تابو یا حساس تلقی می شوند، سؤال بپرسید یا اطلاعات داوطلبانه داشته باشید.
• هنگامی که آنها دعوت به حرف زدن نشده اند، وارد مکالمات شوند و یا قبل از اینکه بحث پایان یافته باشد، مکالمات را ترک کنند
• در تشخیص طعنه، جوک، اصطلاحات و …. مشکل داشته باشند، مگر اینکه توضیح داده شود.
• از زبانی استفاده کنند که برای موقعیت نامناسب به نظر می رسد (بیش از حد رسمی، بیش از حد غیر رسمی، تلاش برای خنده دار بودن در یک موقعیت جدی یا تلاش برای جدی بودن در یک موقعیت دوستانه)
• حقیقت را بگویند، بدون آگاهی از اینکه آیا حقیقت گویی نتیجه منفی خواهد داشت (“بله، آن لباس شما را چاق می کند”)

درمان اختلالات گفتاری در کودکان اوتیسم

هم متخصصان گفتاردرمانی و هم درمانگران مهارت های اجتماعی (کاردرمانگران ذهنی) با کودکان و بزرگسالان اوتیستیک برای غلبه بر تأخیر گفتار عملی کار می کنند. خانواده و دوستان نیز می توانند با آموزش فعال، الگوبرداری و ایفای نقش الگوهای گفتاری مناسب و استفاده از زبان کمک کنند. برخلاف برخی درمان‌ها، گفتار درمانی و مهارت‌های اجتماعی می‌توانند تفاوت قابل توجهی برای کودکان و بزرگسالان ایجاد کنند.

بهبود مهارت‌های گفتاری عمل‌گرایانه می‌تواند تفاوت مثبت زیادی در پاسخ دیگران به افراد مبتلا به ASD ایجاد کند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که می‌توان کودکان اوتیستیک را آموزش داد.

کلمات مرتبط :

اختلالات گفتاری در کودکان اوتیسم – گفتاردرمانی برای اوتیسم – گفتاردرمانی کودکان اوتیسم – گفتاردرمانی در مجیدیه – کاردرمانی در مجیدیه