توانبخشی فلج مغزی با کاردرمانی
فلج مغزی (CP) گروهی از اختلالات است که بر توانایی فرد برای حرکت و حفظ تعادل و وضعیت بدن تأثیر می گذارد. این بیماری در اثر رشد غیر طبیعی یا آسیب به بخشهایی از مغز که حرکت، تعادل و وضعیت بدن را کنترل میکنند، ایجاد میشود. سی پی یک بیماری مادام العمر است که افراد را به روش های مختلف و به درجات مختلف تحت تاثیر قرار می دهد.
کاردرمانی (OT) بخش مهمی از فرآیند توانبخشی برای افراد مبتلا به CP است. کاردرمانی بر کمک به افراد برای توسعه مهارتهای مورد نیاز برای انجام فعالیتهای روزمره زندگی (ADL) به طور مستقل، مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن و حمام کردن تمرکز میکند. کاردرمانگران همچنین به افراد کمک میکند تا مهارتهایی را که برای شرکت در فعالیتهای معنادار، مانند کار، مدرسه و فعالیتهای اوقات فراغت نیاز دارند، توسعه دهند.
هدف کاردرمانی برای افراد مبتلا به CP بهبود توانایی آنها برای شرکت در فعالیت های روزمره و به حداکثر رساندن استقلال آنها است. مداخلات OT متناسب با نیازها و اهداف خاص هر فرد است و ممکن است شامل ترکیبی از تکنیکهای درمانی، تمرینها و وسایل کمکی باشد.
توانبخشی فلج مغزی با کاردرمانی
یکی از مولفه های کلیدی کاردرمانی برای افراد مبتلا به فلج مغزی، رسیدگی به اختلالات فیزیکی آنها است. کودکان و بزرگسالان مبتلا به CP اغلب محدودیت هایی را در دامنه حرکتی، قدرت عضلانی و هماهنگی خود تجربه می کنند. این اختلالات می تواند انجام ADL و شرکت در فعالیت های معنادار را برای افراد مبتلا به CP دشوار کند.
مداخلات کاردرمانی برای اختلالات فیزیکی ممکن است شامل تمریناتی برای بهبود دامنه حرکتی، قدرت عضلانی و هماهنگی باشد. به عنوان مثال، افراد مبتلا به CP ممکن است در تمرینات کششی برای بهبود دامنه حرکتی خود و تقویت تمرینات برای بهبود قدرت عضلانی خود شرکت کنند. توانبخشی فلج مغزی با کاردرمانی همچنین ممکن است از تکنیک های درمانی مانند آتل یا بریس برای کمک به افراد مبتلا به فلج مغزی برای حفظ موقعیت و تراز مناسب مفاصل و عضلات خود استفاده کنند.
علاوه بر رسیدگی به آسیبهای جسمی، کاردرمانگران همچنین با افراد مبتلا به CP کار میکنند تا مهارتهای خود را در فعالیتهای روزمره توسعه دهند. کودکان و بزرگسالان مبتلا به فلج مغزی ممکن است در انجام وظایفی مانند تغذیه، لباس پوشیدن و نظافت خود دچار مشکل شوند. کاردرمانگران با افراد مبتلا به CP کار می کنند تا استراتژی ها و تکنیک هایی را برای انجام مستقل این وظایف ایجاد کنند.
به عنوان مثال، یک کاردرمانگر ممکن است با کودک مبتلا به فلج مغزی کار کند تا مهارت های حرکتی ظریف مورد نیاز برای نگه داشتن و دستکاری چنگال و قاشق را توسعه دهد. از طریق ترکیبی از تمرین ها و فعالیت های درمانی، کودک می تواند توانایی خود را برای تغذیه مستقل بهبود بخشد.
یکی دیگر از جنبه های مهم کاردرمانی برای افراد مبتلا به CP رسیدگی به اختلالات شناختی آنها است. افراد مبتلا به CP ممکن است در توجه، حافظه و مهارت های حل مسئله مشکل داشته باشند.
سایر مداخلات کاردرمانی
مداخلات کاردرمانی برای اختلالات شناختی ممکن است شامل فعالیت هایی برای بهبود توجه، حافظه و مهارت های حل مسئله باشد. از طریق این فعالیت ها، افراد مبتلا به CP می توانند مهارت ها و توانایی های شناختی خود را بهبود بخشند.
کاردرمانی همچنین با افراد مبتلا به فلج مغزی کار می کنند تا مهارت های اجتماعی و عاطفی خود را توسعه دهند. افراد مبتلا به CP ممکن است در تعامل با دیگران، ایجاد روابط و مدیریت احساسات خود مشکل داشته باشند.
به عنوان مثال، متخصص کاردرمانی ممکن است با کودک مبتلا به CP کار کند تا مهارت های ارتباطی خود را از طریق فعالیت هایی مانند ایفای نقش، داستان های اجتماعی و بازی ها توسعه دهد. متخصص کاردرمانی فلج مغزی همچنین ممکن است با کودک کار کند تا مهارت های کار گروهی خود را از طریق فعالیت هایی که او را ملزم به همکاری با دیگران برای رسیدن به یک هدف مشترک می کند، توسعه دهد.
علاوه بر مداخلات درمانی، OT همچنین با افراد مبتلا به CP برای شناسایی و به دست آوردن وسایل کمکی که می تواند به آنها در انجام ADL و شرکت در فعالیت های معنادار کمک کند، کار می کند. وسایل کمکی مانند ویلچر، واکر و وسایل ارتباطی می توانند به افراد مبتلا به CP کمک کنند تا بر اختلالات جسمی و شناختی غلبه کنند و استقلال خود را به حداکثر برسانند.
به عنوان مثال، یک کاردرمانگر ممکن است با یک کودک مبتلا به CP کار کند تا یک وسیله ارتباطی را شناسایی کند که به آنها اجازه می دهد به طور مستقل با دیگران ارتباط برقرار کنند. کاردرمانی همچنین ممکن است با کودک برای تهیه ویلچری کار کند که به آنها امکان می دهد به طور ایمن و مستقل در محیط خود حرکت کنند.
