درمان لکنت زبان
لکنت یک اختلال گفتاری است. افرادی که لکنت دارند ممکن است صداها، هجاها یا کلمات را تکرار کنند یا ممکن است صداها را طولانی کنند. همچنین ممکن است وقفه هایی در جریان عادی گفتار که به عنوان بلوک شناخته می شوند همراه با حرکات یا عبارات غیر معمول وجود داشته باشد.
لکنت بیش از 70 میلیون نفر در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. در بین مردان شایع تر از زنان است. برخی افراد از لکنت به عنوان لکنت زبان یا اختلال روانی شروع دوران کودکی یاد می کنند.
تقریباً 5 تا 10 درصد از همه کودکان در مقطعی از زندگی خود دچار لکنت می‌شوند، اما بیشتر آنها معمولاً در عرض چند ماه یا چند سال از این لکنت خارج می‌شوند. مداخله زودهنگام با روشهایی همچون گفتاردرمانی می تواند به کودکان در غلبه بر لکنت کمک کند.
با این حال، از هر 4 کودک 1 نفر این مشکل تا بزرگسالی ادامه خواهد داشت و می تواند به یک اختلال ارتباطی مادام العمر تبدیل شود.
در این مقاله، راهکارهایی را شرح می دهیم که افرادی که لکنت دارند می توانند برای کاهش این اختلالات گفتاری از آنها استفاده کنند. ما همچنین راه هایی را فهرست می کنیم که والدین و مراقبان می توانند به کودکان در غلبه بر لکنت کمک کنند.
درمان لکنت زبان
نکاتی سریع برای کاهش لکنت زبان
برای کاهش استرس حول صحبت کردن، فرد می تواند با صدای بلند و با سرعت آهسته بخواند.
هیچ درمان فوری برای لکنت وجود ندارد. با این حال، شرایط خاص – مانند استرس، خستگی یا فشار – می تواند لکنت را بدتر کند. با مدیریت این موقعیت ها، تا آنجا که ممکن است، افراد ممکن است بتوانند جریان گفتار خود را بهبود بخشند.
با در نظر گرفتن این موضوع، نکات زیر ممکن است مفید باشد:
- آهسته صحبت کردن را تمرین کنید
- آهسته و عمدی صحبت کردن می تواند استرس و علائم لکنت را کاهش دهد. تمرین آهسته صحبت کردن هر روز می تواند مفید باشد.
- به عنوان مثال، افراد می توانند زمانی که خودشان هستند سعی کنند با صدای بلند با سرعت آهسته بخوانند. سپس، هنگامی که آنها بر این امر مسلط شدند، می توانند از این سرعت هنگام صحبت با دیگران استفاده کنند.
- گزینه دیگر اضافه کردن یک مکث کوتاه بین عبارات و جملات برای کمک به کاهش سرعت گفتار است.
- از کلمات محرک اجتناب کنید
- افرادی که لکنت دارند نباید احساس کنند که در صورتی که ترجیح آنها این نیست، مجبور به استفاده از کلمات خاص هستند.
- با این حال، برخی از افراد ممکن است بخواهند از کلمات خاصی که باعث لکنت زبان آنها می شود اجتناب کنند.
- ذهن آگاهی را امتحان کنید. ذهن آگاهی یک راه اثبات شده برای کاهش اضطراب و استرس است. تحقیقات نشان می دهد که بین تأثیرات ذهن آگاهی و ابزارهای لازم برای مدیریت لکنت همپوشانی وجود دارد، از جمله:
- کاهش استفاده از راهبردهای اجتنابی، مانند کمتر صحبت کردن
بهبود کنترل عاطفی
درمان های طولانی مدت لکنت زبان
گفتاردرمانی می تواند به فرد کمک کند تا موقعیت هایی را که در آن لکنت بدتر می شود مدیریت کند.
درمان معمولاً زمانی بهترین نتیجه را دارد که افراد در مراحل اولیه به لکنت بپردازند. والدین و مراقبان کودکانی که لکنت دارند باید در نظر داشته باشند که کودک را نزد یک گفتاردرمانگر ببرند اگر:
- آنها برای 3-6 ماه لکنت داشته اند
- آنها علائمی از مبارزه با لکنت زبان، مانند لرزش لب را نشان می دهند
- سابقه خانوادگی لکنت یا سایر اختلالات ارتباطی وجود دارد
اگرچه ممکن است لکنت به طور کامل متوقف نشود، درمان لکنت زبان در هر سنی با هدف بهبود روان گفتار، ایجاد اعتماد به نفس در فرد و کمک به مشارکت در مدرسه، کار و محیط های اجتماعی انجام می شود.
درمان های لکنت عبارتند از:
گفتار درمانی
یک گفتار درمانگر می تواند به افراد آموزش دهد:
- سرعت گفتار را کاهش دهد
- وقتی لکنت می کنند متوجه شود
- موقعیت هایی را که در آن لکنت بدتر می شود مدیریت کند
- روی یک الگوی گفتاری سیال کار کند
تحقیقات نشان می‌دهد که گفتار درمانی بهترین درمان برای بزرگسالان و کودکانی است که لکنت دارند و شواهد زیادی از اثربخشی آن حمایت می‌کنند.
درمان شناختی رفتاری (CBT)
CBT نوعی روان درمانی است که به افراد کمک می کند تا نحوه تفکر خود را تغییر دهند و رفتار خود را بر اساس آن تغییر دهند. CBT برای لکنت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ارتباط مستقیم
- آموزش فرد در مورد لکنت زبان
- زمزمه کردن
- حل مشکل
- تمرین هایی برای افزایش طول صداها
- تکنیک های آرامش بخش، از جمله تنفس عمیق
- به چالش کشیدن افکار غیر مفید
CBT ممکن است منجر به تغییرات مثبت در افکار و نگرش در مورد لکنت شود و اضطراب مربوط به لکنت را کاهش دهد.
کلمات مرتبط :
درمان لکنت زبان – گفتاردرمانی برای لکنت زبان – گفتاردرمانی در مجیدیه – گفتاردرمانی در شمس آباد – گفتاردرمانی برای کودکان