علت لکنت زبان ناگهانی در کودکان و برزگسالان
لکنت یک اختلال گفتاری است که بر جریان گفتار تأثیر می گذارد. افرادی که لکنت زبان دارند اغلب با روان و ریتم گفتار خود مشکل دارند و در نتیجه تکرار، طولانی شدن یا مکث در صداها، هجاها یا کلمات ایجاد می شود. لکنت می تواند سبب خجالت و ناامیدی برای افراد آسیب دیده باشد، زیرا می تواند بر توانایی آنها در برقراری ارتباط موثر با دیگران تأثیر بگذارد. در حالی که لکنت معمولاً در دوران کودکی شروع می شود، در بزرگسالی نیز به دلایل مختلف می تواند ایجاد شود یا بدتر شود.
بیشتر بخوانید : گفتاردرمانی لکنت زبان
علت لکنت زبان ناگهانی در کودکان و بزرگسالان
در کودکان، لکنت زبان معمولاً بین سنین 2 تا 4 سالگی شروع می شود، زیرا آنها صحبت کردن را یاد می گیرند و مهارت های زبانی آنها به سرعت در حال رشد است. معمولاً برای کودکان خردسال در حین عبور از پیچیدگیهای تولید زبان، دورههای لکنت را تجربه میکنند. این دوره های لکنت اغلب موقتی هستند و در عرض چند هفته یا چند ماه به خودی خود برطرف می شوند. با این حال، برای برخی از کودکان، لکنت ممکن است ادامه یابد و به یک مشکل مزمن تبدیل شود که نیاز به مداخله دارد.
علت دقیق لکنت در کودکان به خوبی شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی، عصبی و محیطی است. تحقیقات نشان داده است که یک مولفه ژنتیکی قوی در لکنت وجود دارد، زیرا تمایل به بروز آن در خانواده ها دارد. تخمین زده می شود که تا 60 درصد از افرادی که لکنت دارند، سابقه خانوادگی این اختلال را دارند. علاوه بر این، مطالعات تفاوت هایی را در ساختار و عملکرد مغز افرادی که لکنت دارند، به ویژه در زمینه های مربوط به تولید گفتار و پردازش زبان، شناسایی کرده اند. این تفاوت ها ممکن است به ایجاد لکنت در کودکان کمک کند.
سایر دلایل
عوامل محیطی مانند استرس، اضطراب و فشار برای انجام کار نیز می توانند لکنت زبان را در کودکان تشدید کنند. به عنوان مثال، شروع مدرسه، نقل مکان به مکان جدید، یا تجربه یک تغییر قابل توجه در زندگی می تواند باعث تحریک یا بدتر شدن لکنت شود. کودکانی که در معرض سطوح بالایی از استرس هستند یا والدین سختگیرانهای دارند، ممکن است بیشتر به لکنت مبتلا شوند. علاوه بر این، کودکانی که مشکلات ارتباطی دارند یا در حال یادگیری چندین زبان هستند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای لکنت باشند.
در برخی موارد، لکنت ناگهانی در کودکان ممکن است توسط یک رویداد آسیب زا یا آشفتگی عاطفی ایجاد شود. به عنوان مثال، مرگ یکی از عزیزان، طلاق یا یک بیماری جدی می تواند باعث شود کودک دچار استرس و اضطراب شود که ممکن است به صورت لکنت ظاهر شود. برای والدین و مراقبین مهم است که در مواقع سخت از کودکان حمایت عاطفی و اطمینان خاطر داشته باشند تا به آنها کمک کند تا با احساسات خود کنار بیایند و خطر ایجاد یا بدتر شدن لکنت را کاهش دهند.
علت لکنت زبان ناگهانی در بزرگسالان
در بزرگسالان، لکنت نیز می تواند به طور ناگهانی رخ دهد یا پس از یک دوره روانی دوباره ظاهر شود. بر خلاف کودکان، لکنت در بزرگسالان کمتر شایع است و اغلب با مسائل زمینه ای پزشکی یا روانی همراه است. لکنت ناگهانی در بزرگسالان ممکن است نشانه ای از یک اختلال عصبی مانند سکته مغزی، آسیب مغزی تروماتیک یا بیماری پارکینسون باشد. این شرایط می تواند بر توانایی مغز برای کنترل تولید گفتار تأثیر بگذارد و می تواند منجر به مشکلات گفتاری، از جمله لکنت زبان شود.
عوامل روانشناختی مانند اضطراب، افسردگی یا اختلال استرس پس از سانحه نیز می توانند در ایجاد لکنت ناگهانی در بزرگسالان نقش داشته باشند. بزرگسالانی که سطوح بالایی از استرس یا آشفتگی عاطفی را تجربه می کنند ممکن است با روان گفتاری خود مشکل داشته باشند و در نتیجه ممکن است دچار لکنت شوند. علاوه بر این، لکنت در بزرگسالی ممکن است توسط رویدادهای مهم زندگی، مانند از دست دادن شغل، طلاق، یا مرگ یکی از عزیزان ایجاد شود، که می تواند باعث ناراحتی عاطفی و اختلال در الگوهای گفتاری شود.
برخی از داروها مانند داروهای ضد روان پریشی، ضد افسردگی یا ضد تشنج نیز می توانند باعث ایجاد یا تشدید لکنت در بزرگسالان شوند. این داروها ممکن است با توانایی مغز در تنظیم تولید گفتار تداخل داشته باشند و ممکن است منجر به اختلالات گفتاری، از جمله لکنت زبان شوند. برای افرادی که لکنت ناگهانی را تجربه می کنند مهم است که با یک متخصص گفتاردرمانی مشورت کنند تا تعیین کنند آیا داروهایشان باعث مشکلات گفتاری آنها می شود و گزینه های درمانی جایگزین را بررسی کنند.
در برخی موارد، لکنت ناگهانی در بزرگسالان ممکن است یک عارضه جانبی سوء مصرف یا ترک مواد باشد. مواد مخدر و الکل می توانند توانایی مغز را برای کنترل تولید گفتار مختل کنند و منجر به مشکلات گفتاری از جمله لکنت زبان شوند. افرادی که از مواد مخدر یا الکل سوء مصرف می کنند ممکن است در اثر مصرف مواد دچار تغییرات ناگهانی در الگوهای گفتاری خود شوند. برای افرادی که با سوء مصرف مواد دست و پنجه نرم می کنند ضروری است که از یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا متخصص اعتیاد کمک بگیرند تا مشکلات گفتاری خود را برطرف کنند و درمان مناسب دریافت کنند.
روشهای درمان لکنت زبان در کودکان و بزرگسالان
درمان لکنت در کودکان و بزرگسالان معمولاً شامل ترکیبی از درمان، مشاوره و حمایت است. گفتار درمانی رایج ترین رویکرد برای درمان لکنت است و بر بهبود روان گفتار، کاهش ناروانی و افزایش مهارت های ارتباطی تمرکز دارد. درمانگران ممکن است از تکنیک هایی مانند تمرینات تنفسی، تمرینات تمدد اعصاب و کاهش حساسیت برای کمک به افراد برای مدیریت لکنت و بهبود روانی گفتارشان بهره ببرند.
گروههای مشاوره و حمایت همچنین میتوانند برای افرادی که لکنت دارند مفید باشد، زیرا آنها حمایت عاطفی، راهبردهای مقابلهای و فرصتهایی برای تعامل اجتماعی ارائه میکنند. مشاوره می تواند به افراد کمک کند تا عوامل روانی که در لکنت آنها نقش دارند، مانند اضطراب، استرس، یا اعتماد به نفس پایین را بررسی کنند. گروههای حمایتی میتوانند به افراد کمک کنند با دیگرانی که لکنت دارند، تجربیاتشان را به اشتراک بگذارند و از دیدگاههای یکدیگر یاد بگیرند، ارتباط برقرار کنند.
متخصصان ما در کلینیک گفتاردرمانی چاوان – بهترین گفتاردرمانی در مجیدیه و شمس آباد خدمات تخصصی گفتاردرمانی برای درمان لکنت زبان در کودکان و بزرگسالان را ارائه می دهند.
