گفتاردرمانی در مجیدیه شمالی

گفتاردرمانی در مجیدیه شمالی ، حوزه ای از مراقبت های بهداشتی است که بر ارزیابی و درمان اختلالات ارتباطی و بلع تمرکز دارد.

متخصصان گفتاردرمانی SLP با افراد در هر سنی کار می کنند تا توانایی آنها را برای برقراری ارتباط موثر و کاربردی در تمام جنبه های زندگی خود بهبود بخشند.

گفتار درمانی از کودکان خردسال با تاخیر در گفتار گرفته تا بزرگسالانی که پس از سکته مغزی بهبود می یابند، برای پاسخگویی به نیازهای منحصر به فرد هر فرد و کمک به آنها در دستیابی به اهداف ارتباطی خود طراحی شده است.

خدمات تخصصی در مرکز گفتاردرمانی در مجیدیه شمالی شامل طیف وسیعی از خدمات با هدف رسیدگی به انواع اختلالات ارتباطی و بلع است که می تواند شامل مشکلات در صداهای گفتاری، رشد زبان، تولید صدا، روانی (لکنت زبان)، ارتباطات اجتماعی و مهارت های شناختی ارتباطی باشد. علاوه بر این، گفتار درمانی در اختلالات بلع که به عنوان دیسفاژی شناخته می شود، که می تواند بر توانایی فرد برای خوردن و آشامیدن ایمن و راحت تأثیر بگذارد نیز به عنوان یک درمان موثر شناخته می شود.

دلایل مراجعه به مرکز گفتاردرمانی در مجیدیه شمالی

دلایل زیادی وجود دارد که چرا یک فرد ممکن است از گفتار درمانی بهره مند شود. برخی از مسائل رایجی که ممکن است نیاز به مداخله توسط آسیب شناس گفتار زبان داشته باشد عبارتند از:

اختلالات صدای گفتار: مشکلاتی در تولید صحیح صداهای گفتاری، مانند خطاهای بیان یا اختلالات واجی. این می تواند بر توانایی فرد برای درک شدن توسط دیگران تأثیر بگذارد و ممکن است بر تعاملات اجتماعی و اعتماد به نفس آنها تأثیر بگذارد.

اختلالات زبانی: این اختلالات ممکن است شامل مشکلاتی در درک و استفاده از زبان گفتاری یا نوشتاری باشد. این می تواند بر توانایی فرد برای بیان خود، پیروی از دستورالعمل ها و شرکت در گفتگوی معنادار با دیگران تأثیر بگذارد.

اختلالات صدا: این اختلالات ممکن است شامل مشکلات زیر، بلندی صدا یا کیفیت صدای فرد باشد. این می تواند توسط عوامل مختلفی مانند گره های صوتی، فلج تارهای صوتی یا التهاب حنجره ایجاد شود و می تواند بر توانایی فرد برای برقراری ارتباط موثر تأثیر بگذارد.

اختلالات روانی: این اختلالات شامل شرایطی مانند لکنت زبان است که در آن فرد دچار اختلالاتی در جریان عادی گفتار می شود. این می تواند بر روانی و مهارت های ارتباطی کلی فرد تأثیر بگذارد و منجر به احساس ناامیدی و اضطراب شود.

سایر اختلالات

اختلالات ارتباط اجتماعی: این اختلالات شامل مشکلاتی در استفاده از زبان در زمینه های اجتماعی است، مانند درک نشانه های غیرکلامی، نوبت گرفتن در مکالمه و حفظ تماس چشمی مناسب. این می تواند بر توانایی فرد برای ایجاد روابط و هدایت موقعیت های اجتماعی به طور موثر تأثیر بگذارد.

اختلالات شناختی ارتباطی: اینها مشکلاتی در تفکر، استدلال و حل مسئله هستند که بر توانایی فرد برای برقراری ارتباط مؤثر تأثیر می‌گذارند. این ممکن است در افراد مبتلا به آسیب های مغزی، زوال عقل یا سایر بیماری های عصبی که بر عملکرد شناختی تأثیر می گذارد، دیده شود.

علاوه بر این اختلالات ارتباطی، گفتاردرمانی در مجیدیه شمالی به اختلالات بلع نیز می پردازد که می تواند بر توانایی فرد برای خوردن و نوشیدن ایمن تأثیر بگذارد. دیسفاژی می تواند ناشی از شرایط مختلفی مانند سکته مغزی، سرطان سر و گردن یا اختلالات عصبی باشد و می تواند منجر به عوارضی مانند ذات الریه آسپیراسیون، سوء تغذیه و کم آبی بدن شود.

مداخلات گفتاردرمانی در مجیدیه شمالی

گفتار درمانی شامل طیف وسیعی از تکنیک ها و مداخلات با هدف بهبود توانایی فرد در برقراری ارتباط و بلع است. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

بیان درمانی: این روش بر کمک به افراد برای تولید صحیح صداهای گفتاری با تمرین صداها، کلمات و جملات خاص تمرکز دارد. این ممکن است شامل تمرین‌ها، بازی‌ها و سایر فعالیت‌ها برای بهبود بیان و درک باشد.

زبان درمانی: توانایی فرد برای درک و استفاده مؤثر از زبان را هدف قرار می دهد. این ممکن است شامل فعالیت هایی برای بهبود واژگان، گرامر، درک مطلب و مهارت های زبان بیانی در هر دو شکل گفتاری و نوشتاری باشد.

صدا درمانی: هدف از این کار بهبود کیفیت صدای فرد، زیر و بم، حجم و عملکرد کلی آواز است. این ممکن است شامل تمریناتی برای تقویت تارهای صوتی، بهبود پشتیبانی تنفس و کاهش فشار صوتی باشد.

روان درمانی: این روش بر کمک به افراد برای بهبود تسلط و کاهش رفتارهای لکنت زبان تمرکز دارد. این ممکن است شامل استراتژی هایی برای کاهش سرعت گفتار، کاهش تنش، و افزایش روانی در موقعیت های مختلف گفتاری باشد.

درمان ارتباط اجتماعی: این به توانایی فرد برای درگیر شدن در ارتباط موثر در زمینه های اجتماعی می پردازد. این ممکن است شامل نقش آفرینی، داستان های اجتماعی و سایر فعالیت ها برای تمرین مهارت های اجتماعی و بهبود تعاملات اجتماعی باشد.

درمان شناختی ارتباطی: این روش توانایی فرد برای تفکر، استدلال و حل مسئله را هدف قرار می دهد تا مهارت های ارتباطی خود را بهبود بخشد. این ممکن است شامل فعالیت هایی برای بهبود حافظه، توجه و مهارت های عملکرد اجرایی باشد که از ارتباط موثر پشتیبانی می کند.